-
1 nakaz
m (G nakazu) 1. (bodziec) imperative- nakaz etyczny/moralny/wewnętrzny an ethical/a moral/an inner imperative- nakaz sumienia a dictate a. the dictates of conscience2. (zarządzenie) order, writ- nakaz sądowy an injunction, a court order- nakaz urzędowy a writ- nakaz aresztowania a warrant for sb’s arrest- nakaz rewizji a search warrant- nakaz stawienia się na rozprawę a summons- otrzymać/wydać nakaz to receive/issue an order a. a writ- wręczyć komuś nakaz to serve an order a. a writ on sb- dostał nakaz opuszczenia mieszkania he was served with an eviction order- nakaz płatniczy a demand for payment- dostał nakaz pracy w stoczni he was assigned to work in a shipyard3. (wymóg) dictate- nakazy mody dictates of fashion- tworzenie nowych miejsc pracy powinno stać się nakazem chwili it should be imperative that we create new jobs* * *order; PRAWO warrantznak nakazu — MOT regulatory sign
nakaz aresztowania/rewizji — arrest/search warrant
* * *mi1. (= zarządzenie) order, command; (= rozporządzanie) decree, warrant; nakaz aresztowania arrest warrant; nakaz rewizji search warrant; nakaz sądowy injunction, writ, warrant; nakaz mody przen. dictate of fashion; znak nakazu mot. regulatory sign.2. (= bodziec) dictate; nakaz moralny moral dictate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nakaz
См. также в других словарях:
nakaz — m IV, D. u, Ms. nakazzie; lm M. y 1. «ustne lub pisemne polecenie, któremu trzeba się podporządkować; rozporządzenie, rozkaz, zarządzenie» Nakaz urzędowy. Nakaz opuszczenia mieszkania, stawienia się na rozprawie. Dostać, otrzymać jakiś nakaz. ∆… … Słownik języka polskiego
